Σύντομο ιστορικό του Δημοτικού Σχολείου Αγίου Επιφανείου
Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες κατοίκων της κοινότητας, αρχικά, το Δημοτικό Σχολείο Αγίου Επιφανίου λειτούργησε σε μια μικρή αίθουσα στο κέντρο της κοινότητας γύρω στο 1920. Το σχολείο λειτούργησε ως μονοθέσιο με πρώτο δάσκαλο τον κ. Παυλή. Ο αριθμός των παιδιών που φοιτούσαν σε αυτό το σχολείο δεν ήταν σταθερός καθώς αρκετά παιδιά εγκατέλειπαν τη φοίτησή τους για να συμβάλουν στις γεωργικές ή άλλες βιοποριστικές δραστηριότητες της οικογένειάς τους.
Αργότερα μεταξύ 1950 – 1955 το σχολείο μεταφέρθηκε σε ένα σπίτι που βρίσκεται σήμερα δίπλα από το μνημείο αγνοουμένων της κοινότητας. Σε αυτό το σχολείο φοιτούσαν γύρω στους 40-45 μαθητές/ριες ενώ εκπαιδευτικοί που υπηρέτησαν ήταν μεταξύ άλλων ο δάσκαλος κ. Χαλλουμής από το Παλαιχώρι και το ζεύγος εκπαιδευτικών από την Αγλαντζιά κ. Μιλτιάδης και κα Μαρούλα.
Μεταξύ 1960 – 1963 άρχισε να κτίζεται και ολοκληρώθηκε το υφιστάμενο σχολικό κτίριο στον χώρο όπου βρισκόταν το αλώνι του Θεόδωρου με τον μαθητικό πληθυσμό να φτάνει γύρω στους 50 μαθητές/ριες. Το κτίριο αρχικά διέθετε δύο μεγάλες αίθουσες οι οποίες είχαν τη δυνατότητα να ενώνονται για σκοπούς διεξαγωγής σχολικών εκδηλώσεων. Το 1960 υπηρετούσαν ως δάσκαλοι στο σχολείο ο κ. Νέστορας και ο κ. Δημητράκης. Γύρω στο 1978 ο μαθητικός πληθυσμός μειώθηκε στα 38 παιδιά ενώ υπηρετούσαν τότε ως εκπαιδευτικοί ο κ. Αντρέας, ο κ. Λοΐζος και ο κ. Άντης.
